Οι συμφύσεις του ενδομητρίου είναι μεμβράνες συνδετικού ιστού, που προκαλούν την συγκόλληση των οργάνων τόσο μεταξύ τους, όσο και με τα κοιλιακά τοιχώματα. Σχηματίζονται μετά από γυναικολογικές επεμβάσεις ή επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα (περιτονίτιδα, σκλωηκοειδίτιδα). Όσο πιο επεμβατικό είναι το χειρουργείο, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να δημιουργηθούν γι΄ αυτό και η λαπαροσκοπική χειρουργική αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα για μειωμένο αριθμό συμφύσεων. Δημιουργούνται επίσης μετά από λοιμώξεις του γεννητικού συστήματος (σαλπιγγίτιδες από χλαμύδια, κ.α), λόγω ενδομυητρίωσης, μετά από απόξεση, αποβολή, τοποθέτηση σπιράλ ή φλεγμονή του ενδομητρίου.
Συμπτώματα
- Πόνος στην κοιλιά και στην πύελο
- Ναυτία και έμετοι
- Πρήξιμο στην κοιλιά.
- Δυσκολία στη φυσιολογική λειτουργία του εντέρου.
- Διαταραχές της εμμήνου ρύσεως
Οι συμφύσεις μπορούν να προκαλέσουν υπογονιμότητα, διότι εμποδίζουν στα ωάρια την πρόσβαση στα ανοικτά άκρα των σαλπίγγων κατά την ωορρηξία με αποτέλεσμα να μην μπορούν να έρθουν ποτέ σε επαφή με τα σπερματοζωάρια και η σύλληψη να μην είναι εφικτή.
Η διάγνωση και η θεραπεία των συμφύσεων αναλόγως των αιτίων που τις προκάλεσαν, γίνεται με:
- Υστεροσκόπηση η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις μετατρέπεται σε επεμβατική υστεροσκόπηση
- Λαπαροσκόπηση ώστε το χειρουργείο να γίνει με μεγαλύτερη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα και ταυτοχρόνως να μη δημιουργηθούν κατά το δυνατόν, νέες συμφύσεις.
